دلم به حال یاس می سوزد..

همان یاسی که پژمرد..

همان یاسی که از کوچه آویز بود..

هنوز هست..!

پای این یاس.. جای پای تو بود

همان جایی که بوسه می دادم..

به زمین.. به جای پای تو..

آه.. چه دردی می کشم سالهای بودنم را..

چه شوقی دارد این دل مردگی..

باغچه ام را دیدی.. ؟

دیدی.. باغچه خشکیده..

نه..
 

من ، هر سال.. یاسِ پژمرده می کارم..!

من حتی ، یاس را با ذوق می کارم..

تو نمی دانی مرا..

من ، بغض می کارم..

دلم به حال یاس می سوزد..

آه.. او از این کوچه گذشت..

شاید سرابی بود و رفت

من ماندم و احساس یأس

بغضی که در گلو شکست..

نگاهی از جنس سکوت

سکوتی هم رنگِ جنون

من ماندم و رؤیای او

حریره نازه عشق او..