برای گفتن من ، شعر هم به گل مانده

نمانده عمری و ، صدها سخن به دل مانده

نیستش..

نمی دونم کجاست..

چه می کنه..

ولی می دونم که ندارمش..

هیچوقت نخواستم ، که تورو با چشمات به یاد بیارم..

نمی خواستم که تورو تو گم ترین آرزوهام ببینم

نمی خواستم که بی تو به دیوارا بگم ؛ هنوزم دوستت دارم..

آخه تو حول و ولای پریشونی و

تورو نداشتن تو گیرو داره

” ای بابا دله تو هیچ ، حال اون خوش ! ” ای بی مروت !

دیگه دلی می مونه ؟

که جونه دله کبوتر بتپه

که با شما از جونه زندگیش بگه ؟

بگه که هنوز زندس..

هنوز زندس..

اگه صدا صدای منه..

نفس اگه نفسه تو

بزار که اون خوش غیرتاش بدونن که دل

دله بابایی

دیگه دل نیس ، دیگه دل نمیشه

نه دیگه این واسه ما دل نمیشه..