به دارِ هر دو جهان ، دلرُبا ابالفضل است
به این هاشمیون محلقا ابالفضل است
چه حاجت است به دنیای درون مرا ربطی
به هر دو لبم ذکر یا ابالفضل است
نَمی ؛ ز لعلِ لبش زنده می کند مُرده
که اُستادِ دروسِ شِفا ابالفضل است
دمیده عِطر خوشش در سراسرِ گیتی
که جوششِ همه چشمه ها ابالفضل است
شنیده ام که کسی این چنین چه خوش می گفت
کلید دارِ حسینیه ها ابالفضل است
چو می رسد علمِ کربلا به دستانش
ز هر کجا شنوی بانگِ یا ابالفضل است
خدا برای خودش یک نمونه آورده
که عبدِ صالحِ دینِ خدا ابالفضل است
به سینه های حسینی نوا دهد عباس
نیِ درونِ نیِ نینوا ابالفضل است
تمامِ عالمیان ، ریزه خواره سفره ی او
نزن به پیشِ کسی روی ، تا ابالفضل است
بسانِ باد رویم از پلِ صراطِ خدا
چرا که نامه ی اعمالِ ما ابالفضل است
به خون سرخِ شهیدان ُو حضرتِ ارباب
قسم که صاحب این روزه ها ابالفضل است
خوشا به حالِ دو چشمانِ ما عزاداران
چو ساقیِ قدهِ چشمِ ما ابالفضل است
به راهِ دینِ خدا ُو رسول ، آنکس که
بداده چشم ُ سر ُ دست ُ پا ، ابالفضل است
تمامِ عالمیان ، ریزه خواره سفره ی او
نزن به پیشِ کسی روی ، تا ابالفضل است
شب دوم محرم 94 صدای دلنشین کربلایی جواد مقدم
دیدگاه